Мяшкоў Васіль Васілевіч

т. 11, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мяшкоў Васіль Мікітавіч

т. 11, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мяшкоў Уладзімір Валянцінавіч

т. 11, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мяшкі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мяшкі́
Р. Мяшко́ў
Д. Мяшка́м
В. Мяшкі́
Т. Мяшка́мі
М. Мяшка́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мяшо́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мяшо́к мяшкі́
Р. мяшка́ мяшко́ў
Д. мяшку́ мяшка́м
В. мяшо́к мяшкі́
Т. мяшко́м мяшка́мі
М. мяшку́ мяшка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

павыцяру́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Выцерушыць усё, многае. Павыцярушваць мякіну з мяшкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мяшо́чны і мяшэ́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мяшка, мяшкоў. Мяшочная тканіна. Мяшочныя іголкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наперавалака́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.

Разм. Перавалачы за некалькі прыёмаў вялікую колькасць чаго‑н. Наперавалакаць мяшкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мешкаві́на ’грубая моцная тканіна для мяшкоў ці для ўпакоўкі’ (ТСБМ, мсцісл., Жыв. сл.). З рус. мешкови́на ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

завя́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. завязваць — завязаць і стан паводле знач. дзеясл. завязвацца — завязацца. Завязванне мяшкоў. Завязванне плода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)