мяша́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мяша́ны мяша́ная мяша́нае мяша́ныя
Р. мяша́нага мяша́най
мяша́нае		 мяша́нага мяша́ных
Д. мяша́наму мяша́най мяша́наму мяша́ным
В. мяша́ны (неадуш.)
мяша́нага (адуш.)		 мяша́ную мяша́нае мяша́ныя (неадуш.)
мяша́ных (адуш.)
Т. мяша́ным мяша́най
мяша́наю		 мяша́ным мяша́нымі
М. мяша́ным мяша́най мяша́ным мяша́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мяша́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мяша́ны мяша́ная мяша́нае мяша́ныя
Р. мяша́нага мяша́най
мяша́нае		 мяша́нага мяша́ных
Д. мяша́наму мяша́най мяша́наму мяша́ным
В. мяша́ны (неадуш.)
мяша́нага (адуш.)		 мяша́ную мяша́нае мяша́ныя (неадуш.)
мяша́ных (адуш.)
Т. мяша́ным мяша́най
мяша́наю		 мяша́ным мяша́нымі
М. мяша́ным мяша́най мяша́ным мяша́ных

Кароткая форма: мяша́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мяша́ны

1. прич. ме́шанный;

2. прил. ме́шаный;

3. прил. (разнородный) сме́шанный;

м. лес — сме́шанный лес;

4. прил., разг. па́ханый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мяша́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад мяшаць ​1 (у 1, 2 знач.).

2. у знач. прым. З прымессю чаго‑н. Мяшанае малако. Мяшаная смятана.

3. у знач. прым. Разнародны. Мяшанае насельніцтва. // Які складаецца з розных парод. Мяшаны лес. // Змешаны з розных элементаў. [Дзяўчына] размаўляла на мяшанай польскай і рускай мовах. Карпюк.

4. у знач. прым. Разм. Узараны паўторна. Мяшанае ворыва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падмяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -мяша́ны і -ме́шаны; зак., што і чаго.

Мяшаючы, падбавіць.

П. пяску ў цэмент.

|| незак. падме́шваць, -аю, -аеш, -ае; наз. падме́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -мяша́ны і -ме́шаны; зак., што.

Прыгатаваць што-н. шляхам размешвання лыжкай, мешалкай і пад.

Р. цукар у шклянцы чаю.

|| незак. разме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разме́шванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымяша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -мяша́ны; зак.

1. што і чаго. Дадаць, змешваючы.

П. саломы ў гліну.

2. Ублытаць, уцягнуць дарэмна (разм.).

Навошта вы мяне прымяшалі да гэтай справы?

|| незак. прыме́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́месный с.-х. мяша́ны;

по́месные о́вцы мяша́ныя аве́чкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́шаны ​1, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад мясіць.

ме́шаны ​2, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і мяшаны (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́шанный прич., ме́шаный прил. мяша́ны; см. меша́ть​II 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)