мячэ́ць, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Малітвены дом у мусульман.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мячэ́ць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. мячэ́ць мячэ́ці
Р. мячэ́ці мячэ́цей
мячэ́цяў
Д. мячэ́ці мячэ́цям
В. мячэ́ць мячэ́ці
Т. мячэ́ццю мячэ́цямі
М. мячэ́ці мячэ́цях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мячэ́ць ж. мече́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мячэ́ць, ‑і, ж.

Малітоўны дом у мусульман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мячэць ’малітоўнік дом у мусульман’ (ТСБМ), ст.-рус. мечеть (мѣчить, мечать) ’тс’ (1584 г.). Раней, з XIV ст. мезгить — з тур.-араб. mäsdžid, тат. mäčit ’тс’ (Радлаў, 4, 2110; Корш, AfslPh, 9, 665; Бернекер, 2, 29; Фасмер, 2, 613). Ст.-бел. мечетъ ’тс’ (1540 г.) было запазычана з асм.-тур. mesčit, mečit < араб. masǧid (Расанен, 336; Булыка, Лекс. запазыч., 184). У польскай мове такая ж форма — meczet ’тс’ (Заянчкоўскі, PF, 18 (1964), 2, 169.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мече́ть мячэ́ць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магамета́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да магаметанства, да магаметаніна; мусульманскі. Магаметанская мячэць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)