мячэ́ць, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.

Малітвены дом у мусульман.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мячэ́ць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. мячэ́ць мячэ́ці
Р. мячэ́ці мячэ́цей
мячэ́цяў
Д. мячэ́ці мячэ́цям
В. мячэ́ць мячэ́ці
Т. мячэ́ццю мячэ́цямі
М. мячэ́ці мячэ́цях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мячэ́ць ж. мече́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мячэ́ць, ‑і, ж.

Малітоўны дом у мусульман.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мячэць

т. 11, с. 83

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мячэць 7/347; 8/514; 11/77

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

мячэ́ць ж. рэл. Moschée f -, -e¦en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мячэ́ць

(тур. mesčit, mečit, ад ар. masǧid)

мусульманскі храм.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Мячэць ’малітоўнік дом у мусульман’ (ТСБМ), ст.-рус. мечеть (мѣчить, мечать) ’тс’ (1584 г.). Раней, з XIV ст. мезгить — з тур.-араб. mäsdžid, тат. mäčit ’тс’ (Радлаў, 4, 2110; Корш, AfslPh, 9, 665; Бернекер, 2, 29; Фасмер, 2, 613). Ст.-бел. мечетъ ’тс’ (1540 г.) было запазычана з асм.-тур. mesčit, mečit < араб. masǧid (Расанен, 336; Булыка, Лекс. запазыч., 184). У польскай мове такая ж форма — meczet ’тс’ (Заянчкоўскі, PF, 18 (1964), 2, 169.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мячэ́ць

(ар. masdžid)

мусульманскі храм.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)