мясцо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мясцо́вы мясцо́вая мясцо́вае мясцо́выя
Р. мясцо́вага мясцо́вай
мясцо́вае		 мясцо́вага мясцо́вых
Д. мясцо́ваму мясцо́вай мясцо́ваму мясцо́вым
В. мясцо́вы (неадуш.)
мясцо́вага (адуш.)		 мясцо́вую мясцо́вае мясцо́выя (неадуш.)
мясцо́вых (адуш.)
Т. мясцо́вым мясцо́вай
мясцо́ваю		 мясцо́вым мясцо́вымі
М. мясцо́вым мясцо́вай мясцо́вым мясцо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

безула́ддзе, -я, н.

Адсутнасць дзяржаўнай або мясцовай улады.

Перыяд безуладдзя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хура́л, -а, м.

Выбарны орган вярхоўнай і мясцовай улады ў Манголіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хура́л, ‑а, м.

Выбарны орган вярхоўнай і мясцовай улады ў Мангольскай Народнай Рэспубліцы.

[Манг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камута́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Прыбор для змянення напрамку або пераключэння электрычнага току.

2. Род мясцовай тэлефоннай станцыі з ручным або аўтаматычным злучэннем тэлефонных ліній.

Званіць трэба праз к.

|| прым. камута́тарны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

базі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Засноўваць на чым‑н. Базіраваць прамысловасць на мясцовай сыравіне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прафко́м, ‑а, м.

Камітэт мясцовай прафсаюзнай арганізацыі. Некалі да вайны прафком паслаў старога каваля адпачыць у Кіславодск. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

генера́л-губерна́тар, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. У царскай Расіі: чыноўнік мясцовай адміністрацыі з вышэйшай ваенна-адміністрацыйнай уладай, які стаяў на чале генерал-губернатарства.

2. У краінах Садружнасці нацый: прадстаўнік англійскага манарха, які лічыцца кіраўніком дзяржавы.

|| прым. генера́л-губерна́тарскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

камута́тар, ‑а, м.

1. Прыбор для замыкання і размыкання электрычнага ланцуга або для змянення напрамку току.

2. Прыстасаванне, род мясцовай тэлефоннай стапцыі для ручнога злучэння тэлефонных ліній.

[Ад лац. commutare — мяняць, перамяняць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хво́расць, ‑і, ж.

Разм. Хвароба, недамаганне, хваравіты стан. Хворасць у дзеда з гадамі не прайшла, а большала. Сачанка. У Мікалаеўшчыне розныя рэўматычныя хворасці выганялі з дапамогай мясцовай гразі. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)