Мядзве́дзі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
Мядзве́дзі |
| Р. |
Мядзве́дзяў |
| Д. |
Мядзве́дзям |
| В. |
Мядзве́дзі |
| Т. |
Мядзве́дзямі |
| М. |
Мядзве́дзях |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мядзве́дзь
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мядзве́дзь |
мядзве́дзі |
| Р. |
мядзве́дзя |
мядзве́дзяў |
| Д. |
мядзве́дзю |
мядзве́дзям |
| В. |
мядзве́дзя |
мядзве́дзяў |
| Т. |
мядзве́дзем |
мядзве́дзямі |
| М. |
мядзве́дзі |
мядзве́дзях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мядзве́дзь-бадзя́га
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мядзве́дзь-бадзя́га |
мядзве́дзі-бадзя́гі |
| Р. |
мядзве́дзя-бадзя́гі |
мядзве́дзяў-бадзя́г |
| Д. |
мядзве́дзю-бадзя́гу |
мядзве́дзям-бадзя́гам |
| В. |
мядзве́дзя-бадзя́гу |
мядзве́дзяў-бадзя́г |
| Т. |
мядзве́дзем-бадзя́гам |
мядзве́дзямі-бадзя́гамі |
| М. |
мядзве́дзю-бадзя́гу |
мядзве́дзях-бадзя́гах |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
асмакава́цца, ‑куюся, ‑куешся, ‑куецца; зак.
Упадабаць што‑н. па смаку. Люба ўсміхнулася: — Гэта мядзведзі. — І расказала пра тое, як мядзведзі асмакаваліся ў мёдзе. Васілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нала́савацца, ‑суюся, ‑суешся, ‑суецца; зак.
Разм. Уволю паласавацца. Наласаваўшыся ўволю, мядзведзі станавіліся на заднія лапы і пачыналі дужацца. Даніленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кало́ддзе, ‑я, н., зб.
Калоды. — А я ж думала, што цябе ці ваўкі з’елі ці мядзведзі забілі, у мох зацягнулі, закапалі і калоддзем завярнулі! З нар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
валюха́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Разм. Ідучы, перавальвацца з боку на бок. З неба церусіў дождж, і па вуліцы, бы мядзведзі, валюхаліся ў вывернутых кажухах дзядзькі, непаваротлівыя, прыгорбленыя. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Вужо́ўкі ’неядомыя грыбы’ (Янк. I, Мат. Гом., 219), вужо́ўкі ’тс’ (Арх. ГУ, жыт.), вужа́кі ’тс’ (Інстр. II). Ад вуж, ’гад, змяя’. Мадэль ’жывёліна’ — ’грыб’ указвае на непрыдатнасць да яды або малаўжывальнасць для чалавека. Гл. Аненкаў, 13; Мяркулава, Очерки, 157. Параўн. таксама бел. дыял. мядзведзі ’неядомыя грыбы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
рык, ‑у, м.
Моцны працяглы напружаны роў (жывёл). Выпушчаныя з хлявоў каровы, агалошваючы наваколле мычаннем, рыкам, ашалела несліся ў сасоннік. Навуменка. // Дзікі роў, злоснае рыканне (лясных жывёл). Мядзведзі выходзілі з пушчы і сваім рыкам наводзілі жудасць на людзей. Хромчанка. Дзесьці забрахала гіена, і здалёку пачуўся рык ільва. Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
учэ́пістасць, ‑і, ж.
Уласцівасць учэпістага. Учэпістасць рук. Учэпістасць памяці. Гаспадарская ўчэпістасць. □ Заслугоўваюць сваёй славы непараўнальных верхалазаў нашы мурашкі, вавёркі, куніцы, соні, яноты-паласкуны, а часткова таксама рысі і мядзведзі. Калі птушак ад падзення ўтрымаюць крылы, а павукоў — павуціна, то гэтым лясным акрабатам даводзіцца разлічваць толькі на сваю ўчэпістасць, сілу, дакладнасць і хуткасць. Самусенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)