мышы́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мышы́ны |
мышы́ная |
мышы́нае |
мышы́ныя |
| Р. |
мышы́нага |
мышы́най мышы́нае |
мышы́нага |
мышы́ных |
| Д. |
мышы́наму |
мышы́най |
мышы́наму |
мышы́ным |
| В. |
мышы́ны (неадуш.) мышы́нага (адуш.) |
мышы́ную |
мышы́нае |
мышы́ныя (неадуш.) мышы́ных (адуш.) |
| Т. |
мышы́ным |
мышы́най мышы́наю |
мышы́ным |
мышы́нымі |
| М. |
мышы́ным |
мышы́най |
мышы́ным |
мышы́ных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мышы́ны в разн. знач. мыши́ный;
◊ м. жарэ́бчык — мыши́ный жере́бчик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мышы́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да мышы, належыць ёй. Мышыная нара. // Падобны чым‑н. на мыш; такі, як у мышы. Праз акуляры блішчалі маленькія, хітрыя мышыныя вочкі. Бядуля.
2. Такога колеру, як мыш; шэры. Салдаты ў мышыным адзенні атрад за атрадам пачалі знікаць у воблаках пылу і дыму, сярод руін зачасцілі аўтаматныя стрэлы, але крэпасць на іх ужо не адказвала. Лупсякоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мыш, -ы, мн. мы́шы, мышэ́й, ж.
1. Невялікі грызун з вострай мордачкай і доўгім хвастом.
2. Адно з прыстасаванняў уводу інфармацыі ў камп’ютар.
|| памянш. мы́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
|| прым. мышы́ны, -ая, -ае (да 1 знач.).
М. колер (шэры).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мы́шына
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мы́шына |
мы́шыны |
| Р. |
мы́шыны |
мы́шын |
| Д. |
мы́шыне |
мы́шынам |
| В. |
мы́шыну |
мы́шын |
| Т. |
мы́шынай мы́шынаю |
мы́шынамі |
| М. |
мы́шыне |
мы́шынах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
піск, -у, м.
Вельмі тонкі крык, высокі гук, які ўтвараецца кім-н.
Мышыны п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
гаро́шак, -шку, м.
1. гл. гарох.
2. Назва некаторых травяністых раслін сямейства бабовых.
Мышыны г.
Пахучы г.
3. Круглыя кружочкі на тканіне.
Касынка ў г.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
жере́бчик уменьш. жарэ́бчык, -ка м.;
◊
мыши́ный жере́бчик мышы́ны жарэ́бчык.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
жарэ́бчык м., уменьш.-ласк. жере́бчик;
◊ мышы́ны ж. — мыши́ный жере́бчик
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)