мшы́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мшы́сты мшы́стая мшы́стае мшы́стыя
Р. мшы́стага мшы́стай
мшы́стае		 мшы́стага мшы́стых
Д. мшы́стаму мшы́стай мшы́стаму мшы́стым
В. мшы́сты (неадуш.)
мшы́стага (адуш.)		 мшы́стую мшы́стае мшы́стыя (неадуш.)
мшы́стых (адуш.)
Т. мшы́стым мшы́стай
мшы́стаю		 мшы́стым мшы́стымі
М. мшы́стым мшы́стай мшы́стым мшы́стых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мшы́сты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мшы́сты мшы́стая мшы́стае мшы́стыя
Р. мшы́стага мшы́стай
мшы́стае		 мшы́стага мшы́стых
Д. мшы́стаму мшы́стай мшы́стаму мшы́стым
В. мшы́сты (неадуш.)
мшы́стага (адуш.)		 мшы́стую мшы́стае мшы́стыя (неадуш.)
мшы́стых (адуш.)
Т. мшы́стым мшы́стай
мшы́стаю		 мшы́стым мшы́стымі
М. мшы́стым мшы́стай мшы́стым мшы́стых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Мшыць 1 ’закладваць мох між бярвенняў’ (красл., Сл. ПЗБ; ТС), мшы́ты ’перасцілаць і запакоўваць посуд на возе’ (Вярэн.), зах.-укр. мшити ’канапаціць мохам’, рус. мшить ’тс’, кастрам. ’перасцілаць і пакаваць посуд на возе’. Да імшыць 1.

Мшыць 2, мшы́ты, мшы́цца ’пакрывацца тонкімі валаскамі (пры тканні), касмаціцца’, мшы́сты ’калматы, касматы’ (ТС; драг., жытк., лельч., Уладз.), рус. валаг. мши́ться ’зношвацца, рабіцца анучай, акраўкамі’. Да мох ’пух, пушок (на целе), воўна, валокны’, махнаты ’касматы’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)