Мура́ўчы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Мура́ўчы
Р. Мура́ўчага
Д. Мура́ўчаму
В. Мура́ўчы
Т. Мура́ўчым
М. Мура́ўчым

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)