Мура́ўчы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
м.
Н. Мура́ўчы
Р. Мура́ўчага
Д. Мура́ўчаму
В. Мура́ўчы
Т. Мура́ўчым
М. Мура́ўчым

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)