мундзі́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мундзі́рны |
мундзі́рная |
мундзі́рнае |
мундзі́рныя |
| Р. |
мундзі́рнага |
мундзі́рнай
мундзі́рнае |
мундзі́рнага |
мундзі́рных |
| Д. |
мундзі́рнаму |
мундзі́рнай |
мундзі́рнаму |
мундзі́рным |
| В. |
мундзі́рны (неадуш.)
мундзі́рнага (адуш.) |
мундзі́рную |
мундзі́рнае |
мундзі́рныя (неадуш.)
мундзі́рных (адуш.) |
| Т. |
мундзі́рным |
мундзі́рнай
мундзі́рнаю |
мундзі́рным |
мундзі́рнымі |
| М. |
мундзі́рным |
мундзі́рнай |
мундзі́рным |
мундзі́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мундзі́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да мундзіра. Мундзірнае сукно. □ Твар .. [танкіста] быў як набрынялы, і кадык выпіраў з расшпіленага мундзірнага каўняра. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мундзі́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Ваеннае або цывільнае форменнае адзенне.
Парадны м.
|| памянш. мундзі́рчык, -а, мн. -і, -аў, м.
|| прым. мундзі́рны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)