муля́рства, -а, н.

Рамяство, спецыяльнасць і занятак муляра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

муля́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. муля́рства
Р. муля́рства
Д. муля́рству
В. муля́рства
Т. муля́рствам
М. муля́рстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

муля́рства ср. ремесло́ ка́менщика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

муля́рства, ‑а, н.

Прафесія, занятак муляра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)