муля́рства, -а, н.

Рамяство, спецыяльнасць і занятак муляра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

муля́рства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. муля́рства
Р. муля́рства
Д. муля́рству
В. муля́рства
Т. муля́рствам
М. муля́рстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

муля́рства ср. ремесло́ ка́менщика

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

муля́рства, ‑а, н.

Прафесія, занятак муляра.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

brickwork

[ˈbrɪkwɜ:rk]

n.

1) мур -у m.

2) мурава́ньне, муля́рства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

masonry

[ˈmeɪsənri]

n., pl. -ries

1) мур -у m.; падмуро́ўка f., падму́рак -ка m.

2) муля́рства n.

3) масо́нства

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

skilled

[skɪld]

adj.

1) наву́чаны, дасьве́дчаны; кваліфікава́ны

a skilled workman — кваліфікава́ны рабо́тнік

2) які́ вымага́е падрыхто́ўкі, кваліфіка́цыі

Bricklaying is skilled labor — Муля́рства — рабо́та, яка́я вымага́е падрыхто́ўкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)