музе́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| музе́й | ||
| музе́я | музе́яў | |
| музе́ю | музе́ям | |
| музе́й | ||
| музе́ем | музе́ямі | |
| музе́ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
музе́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| музе́й | ||
| музе́я | музе́яў | |
| музе́ю | музе́ям | |
| музе́й | ||
| музе́ем | музе́ямі | |
| музе́ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
кватэ́ра-музе́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кватэ́ра-музе́й | кватэ́ры- |
|
| кватэ́ры-музе́я | кватэ́р-музе́яў | |
| кватэ́ры-музе́ю | кватэ́рам-музе́ям | |
| кватэ́ра-музе́й | кватэ́ры- |
|
| кватэ́рай-музее́м | кватэ́рамі-музе́ямі | |
| кватэ́ры- |
кватэ́рах-музе́ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
дом-музе́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| дом-музе́й | дамы́- |
|
| до́ма-музе́я | дамо́ў-музе́яў | |
| до́му-музе́ю | дама́м-музе́ям | |
| дом-музе́й | дамы́- |
|
| до́мам-музе́ем | дама́мі-музе́ямі | |
| до́ме- |
дама́х-музе́ях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мімае́здам,
Праездам, падарозе.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
экспана́т, -а,
Прадмет, які выстаўляецца ў
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
служы́цель, -я,
1. Работнік, слуга (у 1
2. Ніжэйшы служачы ў некаторых установах.
3.
Служыцель культу — духоўная асоба.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
этыкета́ж, ‑у,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
экспана́т, ‑а,
Прадмет, які выстаўляецца ў
[Ад лац. exponatus — выстаўлены напаказ.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пастаме́нт, ‑а,
1. Архітэктурны фундамент помніка, калоны, статуі і пад.; п’едэстал.
2. Падстаўка, на якой устанаўліваецца скульптура ў
[Лац. postamentum.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
старо́жкі, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)