Разм. Насцярожаны, палахлівы. Драмалі, застыўшыя ў старожкай цішыні, дрэвы.Сіняўскі.У доме таксама на пачатку панавала старожкая цішыня, якая звычайна бывае ў музеі.Даніленка.// Чуткі. І вушы старожкія ўскінуць На стрэл паляўнічы зайцы.Куляшоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)