мужчы́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мужчы́нскі мужчы́нская мужчы́нскае мужчы́нскія
Р. мужчы́нскага мужчы́нскай
мужчы́нскае		 мужчы́нскага мужчы́нскіх
Д. мужчы́нскаму мужчы́нскай мужчы́нскаму мужчы́нскім
В. мужчы́нскі (неадуш.)
мужчы́нскага (адуш.)		 мужчы́нскую мужчы́нскае мужчы́нскія (неадуш.)
мужчы́нскіх (адуш.)
Т. мужчы́нскім мужчы́нскай
мужчы́нскаю		 мужчы́нскім мужчы́нскімі
М. мужчы́нскім мужчы́нскай мужчы́нскім мужчы́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трусы́, -о́ў.

Спартыўныя кароткія штаны, а таксама прадмет мужчынскай ці жаночай бялізны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фіксатуа́р, -у, м.

Памада для валасоў, для надання патрэбнай формы мужчынскай прычосцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пабраці́мства, -а, н.

Старажытны славянскі звычай замацавання мужчынскай дружбы прыраўноўваннем яе да братніх адносін.

П. франтавікоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́лька², -і, ДМ -льцы, ж.

Род мужчынскай стрыжкі, пры якой падстрыгаюцца валасы на скронях і патыліцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́галь

‘фасон мужчынскай шапкі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. го́галь го́галі
Р. го́галя го́галяў
Д. го́галю го́галям
В. го́галь го́галі
Т. го́галем го́галямі
М. го́галі го́галях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жабо́, нескл., н.

Аздоба з карунак або лёгкай тканіны ў выглядзе брыжоў (гафрыроўкі) на грудзях або каля каўняра ў жаночай блузцы, сукенцы ці мужчынскай сарочцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

апладні́ць, -ладню́, -ло́дніш, -ло́дніць; -ло́днены; зак., каго-што.

Даць пачатак развіццю арганізма шляхам зліцця мужчынскай і жаночай палавых клетак.

|| незак. апладня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. апладне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мані́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

Белы нагруднік, прышыты або прышпілены да мужчынскай кашулі, а таксама ўстаўка на грудзях у жаночай сукенцы.

|| прым. мані́шкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пісуа́р, ‑а, м.

Спецыяльная ракавіна са сцёкам для мачы ў мужчынскай прыбіральні.

[Фр. pissoir.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)