мудрэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мудрэ́ю мудрэ́ем
2-я ас. мудрэ́еш мудрэ́еце
3-я ас. мудрэ́е мудрэ́юць
Прошлы час
м. мудрэ́ў мудрэ́лі
ж. мудрэ́ла
н. мудрэ́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час мудрэ́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мудрэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; незак.

Рабіцца больш мудрым, мудрэйшым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мудраўны́ ’фарсісты’ (іўеў., Сцяшк. Сл.). Да мудрэць ’незвычайна сябе паводзіць’ (там жа) < му́дры1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мудра́нка ’ядавітая травяністая расліна Paris quadrifolia L.’ (Кіс., ТСБМ). Да мудрэць (< му́дры1) ’капрызіць, свавольнічаць’ (драг., КЭС), іўеў. ’незвычайна сябе паводзіць’ (Сл. ПЗБ). Параўн. паўд.-усх. п’яніца ’мудранка’, укр. бесіжник (< běsiti), дурне лісове, дурна цибуля. Параўн. таксама мудру́шкі (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)