мо́хава-ліша́йнікавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мо́хава-ліша́йнікавы |
мо́хава-ліша́йнікавая |
мо́хава-ліша́йнікавае |
мо́хава-ліша́йнікавыя |
| Р. |
мо́хава-ліша́йнікавага |
мо́хава-ліша́йнікавай
мо́хава-ліша́йнікавае |
мо́хава-ліша́йнікавага |
мо́хава-ліша́йнікавых |
| Д. |
мо́хава-ліша́йнікаваму |
мо́хава-ліша́йнікавай |
мо́хава-ліша́йнікаваму |
мо́хава-ліша́йнікавым |
| В. |
мо́хава-ліша́йнікавы (неадуш.)
мо́хава-ліша́йнікавага (адуш.) |
мо́хава-ліша́йнікавую |
мо́хава-ліша́йнікавае |
мо́хава-ліша́йнікавыя (неадуш.)
мо́хава-ліша́йнікавых (адуш.) |
| Т. |
мо́хава-ліша́йнікавым |
мо́хава-ліша́йнікавай
мо́хава-ліша́йнікаваю |
мо́хава-ліша́йнікавым |
мо́хава-ліша́йнікавымі |
| М. |
мо́хава-ліша́йнікавым |
мо́хава-ліша́йнікавай |
мо́хава-ліша́йнікавым |
мо́хава-ліша́йнікавых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Мо́хаў
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Мо́хаў |
| Р. |
Мо́хава |
| Д. |
Мо́хаву |
| В. |
Мо́хаў |
| Т. |
Мо́хавам |
| М. |
Мо́хаве |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Прастра́нак ’адлегласць’ (Ян.). Да прасцерці (гл.); параўн. рус. простра́нный ад простереть, простру. Відаць, да прастора (гл.), параўн. прастранак міжда Лоева і Мохава (Ян.), якое да *prostornъ ’прасторнасць’. Аналагічныя ўтварэнні: укр. про́сторонь ’прастора’, польск. przestroń ’тс’. Параўн. старана (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
спа́рыць 1, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго-што.
Аб’яднаць у пару для сумеснай работы, дзеянняў. А тут Мохава спарылі з Гузоўскім, нядрэнна будуць працаваць. Шынклер.
спа́рыць 2, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.
1. Зварыць, утушыць у закрытым посудзе. Спарыць рэпу. □ [Дзед:] — Парсюкам бульбу пасекчы трэба. Марыля спарыла. Караткевіч.
2. Закіпяціць (малако). Спарыць малако.
3. Пашкодзіць хамутом, падсядзёлкам. Спарыць спіну каню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)