мори́ть несов.

1. мары́ць; (травить) труці́ць, атру́чваць; (уничтожать) вынішча́ць;

мори́ть мыше́й труці́ць мышэ́й;

2. (мучить) мары́ць, стамля́ць; (изнурять) мардава́ць;

мори́ть го́лодом мары́ць го́ладам;

3. спец. мары́ць;

4. (об угольях) обл. тушы́ць, гасі́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

труці́ць несов. трави́ть; мори́ть;

т. мух — трави́ть (мори́ть) мух

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мары́ць I несов.

1. (умерщвлять) мори́ть;

м. мух — мори́ть мух;

2. (мучить) мори́ть; изнуря́ть; истомля́ть; томи́ть;

м. непасі́льнай рабо́тай — мори́ть (изнуря́ть, истомля́ть, томи́ть) непоси́льной рабо́той;

м. го́ладам — мори́ть го́лодом

мары́ць II несов., спец. (подвергать морению) мори́ть;

м. дуб — мори́ть дуб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утамля́ць несов. утомля́ть, мори́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

морённый прич.

1. мо́раны; тру́чаны; вы́нішчаны;

2. мо́раны; мардава́ны;

3. мо́раны; см. мори́ть​ 1—3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мардава́ць несов.

1. (лишать сил) изнуря́ть, мори́ть, изма́тывать;

2. разг. (доставлять страдания) му́чить, ма́ять, томи́ть, мордова́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мори́ться

1. (томиться, уставать) разг. мары́цца, стамля́цца; мардава́цца;

2. страд. мары́цца; труці́цца, атру́чвацца; вынішча́цца; тушы́цца, гасі́цца; см. мори́ть​ 1, 3, 4.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перемори́ть​II сов.

1. (морить, притупляя остроту, едкость чего-л.) перамары́ць;

перемори́ть хрен перамары́ць хрэн;

2. техн. перамары́ць;

перемори́ть дуб перамары́ць дуб.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ма́рыць (безас.) ’марыць, зморваць (пра сон)’ (Ян., ТС), мары́цца ’таміцца, мучыцца, стамляцца, знясільвацца’ (ТСБМ, Нас.: паст., валож., КЭС, лаг., Сл. ПЗБ). Рус. ма́рить, мари́ть (безас.) ’моцна стамляць, расслабляць, хіліцца да сну’. Да ма́рыва (гл.).

Мары́ць 1, моры́ць ’атручваць’, ’стамляць’, ’мардаваць, мучыць, даводзіць да знямогі’, ’набліжаць смерць’ (КЭС, лаг.; ТСБМ, Власт, Нас., Яруш., ТС). Да мор (гл.).

Мары́ць 2 ’трымаць драўніну ў вадзе, у спецыяльным растворы для надання ёй цёмнага колеру’ (ТСБМ). Укр. мари́ти, рус. мори́ть, чэш. mořiti, славац. moriť. Роднаснае да ст.-грэч. μορύσσω ’пэцкаць, рабіць чорным’. Параўн. таксама мара́ць, мара́ты ’брудны’ (Махэк₂, 374).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

море́ние

1. марэ́нне, -ння ср.; атру́чванне, -ння ср.; вынішчэ́нне, -ння ср.;

2. марэ́нне, -ння ср.; мардава́нне, -ння ср.;

3. марэ́нне, -ння ср.;

4. тушэ́нне, -ння ср.; см. мори́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)