мо́рзе / азбука Мо́рзе а́збука Мо́рзе;

аппара́т Мо́рзе апара́т Мо́рзе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́рзе,

У выразе: азбука Морзе гл. азбука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мо́рзэ: а́збука Мо́рзэ а́збука Мо́рзе;

апара́т Мо́рзэ — аппара́т Мо́рзе

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марзі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Тэлеграфіст, які працуе на апараце сістэмы Морзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кло́пфер, ‑а, м.

Спец. Тэлеграфны апарат для прыёму сігналаў азбукі Морзе на слых.

[Ням. Klopfer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праця́жнік, ‑а, м.

1. Знак прыпынку ў выглядзе доўгай гарызантальнай рыскі ( — ).

2. Такі знак у азбуцы Морзе, а таксама гукавы сігнал, які адпавядае гэтаму знаку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́збука ж., прям., перен. а́збука;

а. наву́кі — а́збука нау́ки;

○ а. Мо́рзэ — а́збука Мо́рзе;

но́тная а. — но́тная а́збука;

◊ няма́я а. — нема́я а́збука

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алфавіт, азбука / азбука Морзе: марзянка (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

а́збука, ‑і, ДМ ‑буцы, ж.

1. Сукупнасць літар якой‑н. пісьменнасці, размешчаных у пэўным парадку; алфавіт.

2. Вучэбны дапаможнік для пачатковага навучання грамаце; буквар.

3. перан. Прасцейшыя палажэнні якой‑н. навукі, справы; аснова чаго‑н. Вядома, таварышы новаіскраўцы, мы вельмі цэнім азбуку сацыял-дэмакратыі, але мы не хочам заставацца вечна на адной азбуцы. Ленін.

•••

Азбука Морзе — сістэма ўмоўных знакаў для перадачы літар на тэлеграфным апараце.

Нотная азбука — сістэма нотных знакаў, якія служаць для перадачы музычных гукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)