мо́рзе / азбука Мо́рзе а́збука Мо́рзе;

аппара́т Мо́рзе апара́т Мо́рзе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́рзе,

У выразе: азбука Морзе гл. азбука.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мо́рзе

[англ. S. Morse = прозвішча амер вынаходцы (1791—1872)]

тэлеграфны код, дзе кожнай літары алфавіта адпавядае вызначаная камбінацыя кропак і рысак; выкарыстоўваецца для перадачы інфармацыі на адлегласць; азбука м.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Азбука Морзе 5/131; 7/292

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Морзе апарат

т. 10, с. 521

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Морзе С. 7/292; 10/103; 11/434

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Морзе Сэмюэл Фінлі

т. 10, с. 521

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Мо́рзэ: а́збука Мо́рзэ а́збука Мо́рзе;

апара́т Мо́рзэ — аппара́т Мо́рзе

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марзі́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Тэлеграфіст, які працуе на апараце сістэмы Морзе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кло́пфер, ‑а, м.

Спец. Тэлеграфны апарат для прыёму сігналаў азбукі Морзе на слых.

[Ням. Klopfer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)