монагені́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. монагені́зм
Р. монагені́зму
Д. монагені́зму
В. монагені́зм
Т. монагені́змам
М. монагені́зме

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

монагені́зм, -му м., биол. моногени́зм

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

моногени́зм биол. монагені́зм, -му м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)