Verbum

анлайнавы слоўнік

моль¹, -і, ж.

Дробны матылёк атрада лускакрылых, вусень якога нішчыць шарсцяныя тканіны, хлебнае зерне і інш.

|| прым. мо́левы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

моль², -я, м. (спец.).

Сплаў лесу асобнымі бярвёнамі, не звязанымі ў плыт, а таксама лес, які сплаўляецца такім спосабам.

|| прым. мо́левы, -ая, -ае.

М. сплаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́ль

‘насякомае’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

	адз.
Н.	мо́ль
Р.	мо́лі
Д.	мо́лі
В.	мо́ль
Т.	мо́ллю
М.	мо́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мо́ль

‘грам-малекула’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	мо́ль	мо́лі
Р.	мо́ля	мо́ляў
Д.	мо́лю	мо́лям
В.	мо́ль	мо́лі
Т.	мо́лем	мо́лямі
М.	мо́лі	мо́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мо́ль

‘лес, які сплаўляецца па рацэ, не звязаны ў плыт’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	мо́ль
Р.	мо́ля
Д.	мо́лю
В.	мо́ль
Т.	мо́лем
М.	мо́лі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

моль

I сущ., ж.

1. зоол. моль;

2. перен. (мелочь) моль

II сущ., м., спец. (сплавной лес) моль м. и ж.

III сущ., м. (единица количества вещества) моль

IV прил., нескл., муз. моль;

сана́та а-м. — сона́та а-моль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

моль^II муз. моль нескл., м.;

сона́та а-мо́ль сана́та а-мо́ль.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

моль^IV физ., хим. моль, род. мо́ля м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

моль^I

1. зоол. моль, род. мо́лі ж.;

2. перен. (мелочь) моль, род. мо́лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

моль ¹, ‑і, ж.

1. Вельмі малы матылёк атрада лускакрылых, вусень якога нішчыць шарсцяныя тканіны, збожжа і інш. Чалавек сеў насупраць. Шапкі не зняў. Расшпіліў паліто з добрага драпу, але моцна пабітае моллю — недзе доўга ляжала. Шамякін.

2. перан. Аб чым‑н. вельмі малым.

моль ², ‑я, м.

Спец.

1. Лес, які сплаўляецца па рацэ ўрассыпную, асобнымі бярвеннямі, не звязанымі ў плыт.

2. у знач. прысл. мо́лем. Урассыпную. Сплаўляць лес молем.

моль ³, ‑я, м.

Спец. Колькасць грамаў хімічнага рэчыва, роўная малекулярнай масе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)