назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| мно́жання | |
| мно́жанню | |
| мно́жаннем | |
| мно́жанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| мно́жання | |
| мно́жанню | |
| мно́жаннем | |
| мно́жанні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
1.
2. Адно з чатырох арыфметычных дзеянняў, у выніку якога адзін лік складваецца столькі разоў, колькі паказвае другі лік.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Адно з чатырох арыфметычных дзеянняў, сутнасць якога заключаецца ў тым, што адзін лік павялічваецца ў столькі разоў, колькі адзінак у другім ліку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мно́жыць, -жу, -жыш, -жыць; -жаны;
1. што. Памнажаць адзін лік на другі.
2. каго-што. Павялічваць у колькасці.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
помноже́ние
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
умноже́ние
1.
табли́ца умноже́ния таблі́ца мно́жання;
2. памнажэ́нне, -ння
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дроб 1, ‑у,
дроб 2, ‑у;
Лік, які складаецца з пэўнай колькасці роўных частак адзінкі.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)