млі́ва
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
млі́ва |
| Р. |
млі́ва |
| Д. |
млі́ву |
| В. |
млі́ва |
| Т. |
млі́вам |
| М. |
млі́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
млі́ва ср.
1. (действие) размо́л м.;
2. зерно́, предназна́ченное для размо́ла
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
млі́ва, ‑а, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. малоць (у 1 знач.).
2. Змолатае збожжа, прадукт памолу. Прылёгшы на мліве Гарачым, дадому Вяртаемся ў поўнач Дарогай знаёмай. Танк. З расчыненых дзвярэй ветрака патыхае свежым млівам. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мліва, млі́во, мліво́ ’змолатае збожжа’, ’збожжа, прывезенае ў млын’, ’памол, малаццё’, ’балбатня’ (Нас., Шат., Бяльк., Грыг., ТСБМ, ТС, Касп.; КЭС, лаг.; карэліц., Янк. Мат.; паўд.-усх., КЭС), смал., бран., ст.-рус. мливо ’тс’, смал., арл. ’мука’, польск. mlewo, mliwo, mływo ’малаццё’, ’мука’, серб.-харв. мли̑во. Прасл. mlivo < melti (ад нулявой асновы ml‑). Да малоць (гл.). Не выключана магчымасць тлумачыць паходжанне мліва з mel‑u̯o паводле закона аб перастаноўцы (метатэзе) плаўных (Скок, 2, 444).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
размо́л, -у, м.
1. гл. размалоць.
2. Спосаб, якасць мліва.
Мука тонкага размолу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ме́лево прост. млі́ва, -ва ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
памо́л, -у, м.
1. Перапрацоўка зерня на муку.
2. Якасць атрыманай мукі.
Мука мяккага памолу.
3. Змолатае збожжа; мліва.
Ёсць у запасе розны п.
|| прым. памо́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
размо́л, ‑у, м.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. размолваць — размалоць.
2. з азначэннем. Спосаб, якасць мліва. Мука простага размолу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абмало́ць, ‑мялю, ‑мелеш, ‑меле.
Разм. Мелючы, зрабіць прыдатным для мліва. Пакуль што на жорнах малоць нельга: іх абавязкова трэба абмалоць. Сіпакоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
обмо́л м., с.-х. абмо́л, -лу м., мн. нет; млі́ва, -ва ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)