минера́л мінера́л, -лу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мінера́л, -лу м. минера́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дыяме́нт м.

1. разг. (минерал) алма́з;

2. уст. (брильянт) диама́нт;

3. тип. диама́нт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

алма́з м.

1. (род. алма́зу) (минерал) алма́з;

2. (род. алма́за) (приспособление для резки стекла) алма́з

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мінера́л ’прыроднае неарганічнае злучэнне (крышталі) — частка зямной кары’ (ТСБМ). З рус. минерал ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 87), у якой праз ням. Mineral (з XVI ст.) або франц. minéral < с.-лац. (aes) minerāle ’руда з шахты’ (Фасмер, 2, 623–624). Роднаснае да мі́на 1 (гл.). Сюды ж палес. мінера́лка ’жоўтая пясчаная глеба’ (Выг. дыс.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)