ме́цца, ма́юся, ма́ешся, ма́ецца; ма́йся; незак.

1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Быць у наяўнасці; знаходзіцца, існаваць.

Маецца запас харчоў.

2. Адчуваць сябе.

Як вы маецеся?

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), з інф. Аб тым, што павінна быць.

Меўся ўчора прыехаць.

Маецца на ўвазе — мяркуецца, падразумяваецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ма́юся ма́емся
2-я ас. ма́ешся ма́ецеся
3-я ас. ма́ецца ма́юцца
Прошлы час
м. ме́ўся ме́ліся
ж. ме́лася
н. ме́лася
Загадны лад
2-я ас. ма́йся ма́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ма́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ме́цца I несов.

1. име́ться;

у мяне́ ма́юцца но́выя зве́сткі — у меня́ име́ются но́вые све́дения;

у атра́дзе ме́ліся запа́сы праду́ктаў — в отря́де име́лись запа́сы проду́ктов;

м. ў ная́ўнасці — име́ться в нали́чии;

2. чу́вствовать себя́, пожива́ть;

як вы ма́ецеся? — как вы себя́ чу́вствуете (как вы пожива́ете)?;

3. до́лжен (должна́, должно́ и т.д.) быть; (иметь намерение) предполага́ть; (реже) намерева́ться;

ху́тка ме́лася пача́цца жніво́ — ско́ро должна́ была́ нача́ться жа́тва;

ён ме́ўся вярну́цца ўчо́ра — он до́лжен был (предполага́л) верну́ться вчера́;

да мяне́ ме́ліся прыйсці́ сябры́ — ко мне должны́ бы́ли (намерева́лись) прийти́ друзья́;

м. на ўва́зебезл. име́ться в виду́

ме́цца II сущ., нескл., ср., муз., разг. ме́ццо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́цца 1, маюся, маешся, маецца; незак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Быць у наяўнасці; знаходзіцца; існаваць. Уласна кажучы, рашэнне магло быць і было толькі адно: ісці, не губляючы ні адной хвіліны дарэмна, ісці, пакуль маецца непарушны запас харчоў. Шамякін. [Аксіння:] — Ды мы, сынок, не былі б у крыўдзе, каб у цябе і сакрэты якія меліся... Лынькоў.

2. Адчуваць сябе. — Як маешся? — разглядаючы вільготнымі вачыма сябра .., спытаўся .. [Цімка]. Карпаў. Раніцой, перад пачаткам урокаў, Клава заглянула ў школьны сад: як там маюцца яе бярозкі? Якімовіч.

3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), з інф. Аб тым, што павінна быць. Меўся распачацца справаздачна-выбарчы сход прафсаюзнай арганізацыі. Карпюк. // Мець намер, збірацца зрабіць што‑н. Кафедра мелася рэкамендаваць кандыдатаў у аспірантуру. Шахавец. З дому Косця меўся ехаць крадком, але перад бацькам нібы прагаварыўся. Адамчык.

•••

Мецца на ўвазе — меркавацца, падразумявацца.

ме́цца 2, нескл., н.

Разм. Тое, што і мецца-сапрана.

[Іт. mezzo — сярэдні.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ме́цца ў словазлучэннях мецца‑сапрана ’жаночы голас, сярэдні паміж сапрана і кантральта’, ме́цца‑тынта ’ручны спосаб гравіравання на метале’ (ТСБМ). Праз рус. мову (Крукоўскі, Уплыў, 84) з італ. mezzo ’сярэдні’ < лац. medius ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ме́цца-сапра́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́цца-сапра́навы ме́цца-сапра́навая ме́цца-сапра́навае ме́цца-сапра́навыя
Р. ме́цца-сапра́навага ме́цца-сапра́навай
ме́цца-сапра́навае
ме́цца-сапра́навага ме́цца-сапра́навых
Д. ме́цца-сапра́наваму ме́цца-сапра́навай ме́цца-сапра́наваму ме́цца-сапра́навым
В. ме́цца-сапра́навы (неадуш.)
ме́цца-сапра́навага (адуш.)
ме́цца-сапра́навую ме́цца-сапра́навае ме́цца-сапра́навыя (неадуш.)
ме́цца-сапра́навых (адуш.)
Т. ме́цца-сапра́навым ме́цца-сапра́навай
ме́цца-сапра́наваю
ме́цца-сапра́навым ме́цца-сапра́навымі
М. ме́цца-сапра́навым ме́цца-сапра́навай ме́цца-сапра́навым ме́цца-сапра́навых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ме́ццаы́нта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ме́ццаы́нта ме́ццаы́нта
Р. ме́ццаы́нта ме́ццаы́нта
Д. ме́ццаы́нта ме́ццаы́нта
В. ме́ццаы́нта ме́ццаы́нта
Т. ме́ццаы́нта ме́ццаы́нта
М. ме́ццаы́нта ме́ццаы́нта

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ме́цца-сапра́на

‘спявачка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ме́цца-сапра́на ме́цца-сапра́на
Р. ме́цца-сапра́на ме́цца-сапра́на
Д. ме́цца-сапра́на ме́цца-сапра́на
В. ме́цца-сапра́на ме́цца-сапра́на
Т. ме́цца-сапра́на ме́цца-сапра́на
М. ме́цца-сапра́на ме́цца-сапра́на

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ме́цца-сапра́на

‘жаночы голас’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. ме́цца-сапра́на ме́цца-сапра́на
Р. ме́цца-сапра́на ме́цца-сапра́на
Д. ме́цца-сапра́на ме́цца-сапра́на
В. ме́цца-сапра́на ме́цца-сапра́на
Т. ме́цца-сапра́на ме́цца-сапра́на
М. ме́цца-сапра́на ме́цца-сапра́на

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ме́цца-сапра́на, нескл., н.

1. Жаночы голас, сярэдні паміж сапрана і кантральта.

2. Спявачка з такім голасам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)