мета́н, -у, м.

Прыродны газ без колеру і паху, які выкарыстоўваецца ў якасці паліва.

|| прым. мета́навы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мета́н, -ну м., хим. мета́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мета́н хим. мета́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мета́н, ‑у, м.

Газ, які атрымліваецца ў выніку злучэння вугляроду з вадародам.

[Фр. méthane.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)