менуэ́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. менуэ́тны менуэ́тная менуэ́тнае менуэ́тныя
Р. менуэ́тнага менуэ́тнай
менуэ́тнае		 менуэ́тнага менуэ́тных
Д. менуэ́тнаму менуэ́тнай менуэ́тнаму менуэ́тным
В. менуэ́тны (неадуш.)
менуэ́тнага (адуш.)		 менуэ́тную менуэ́тнае менуэ́тныя (неадуш.)
менуэ́тных (адуш.)
Т. менуэ́тным менуэ́тнай
менуэ́тнаю		 менуэ́тным менуэ́тнымі
М. менуэ́тным менуэ́тнай менуэ́тным менуэ́тных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

менуэ́т, -а, М -нуэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Старадаўні французскі танец з павольнымі, плаўнымі рухамі, а таксама музыка да гэтага танца.

|| прым. менуэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)