менуэ́т, -а, М -нуэ́це, мн. -ы, -аў, м.

Старадаўні французскі танец з павольнымі, плаўнымі рухамі, а таксама музыка да гэтага танца.

|| прым. менуэ́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)