мензу́ра
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
мензу́ра |
мензу́ры |
| Р. |
мензу́ры |
мензу́р |
| Д. |
мензу́ры |
мензу́рам |
| В. |
мензу́ру |
мензу́ры |
| Т. |
мензу́рай
мензу́раю |
мензу́рамі |
| М. |
мензу́ры |
мензу́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
мензу́ра м., муз. мензу́ра
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мензу́ра муз. мензу́ра, -ры ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)