мелька́ть несов.

1. мільга́ць, мільгаце́ць; мітусі́цца;

мелька́ют очерта́ния го́рода мільга́юць абры́сы го́рада;

2. (прерывисто светить) блі́скаць; (мерцать) мігце́ць;

мелька́ют огоньки́ блі́скаюць (мігця́ць) аге́ньчыкі;

в глаза́х мелька́ет у вача́х мігці́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мільгаце́ць несов.

1. мелька́ть; пестре́ть;

2. (о светящихся предметах — ещё) мерца́ть; мелька́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мігаце́ць несов.

1. мелька́ть;

2. сверка́ть, мига́ть, мерца́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мелькну́ть сов., однокр.

1. мільгану́ць;

2. блі́снуць; мігну́ць; см. мелька́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

міга́ць несов.

1. (глазами) мига́ть, морга́ть;

2. (о свете) мелька́ть, мига́ть, мерца́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памі́гваць несов.

1. (глазами) поми́гивать, пома́ргивать;

2. сверка́ть, поми́гивать, мерца́ть;

3. мелька́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мільга́ць несов.

1. в разн. знач. мелька́ть; (о светящихся предметах — ещё) мерца́ть;

~га́е аге́ньчык — мерца́ет огонёк;

2. безл. пестри́ть;

~га́е ў вача́х — пестри́т в глаза́х;

3. перен. (о мысли) мелька́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

проска́льзывать несов.

1. (скользя, проходить, проезжать) праслі́згваць;

2. (пробираться незаметно) прашмы́гваць;

3. перен. (проскакивать) праска́кваць; (мелькать) мільга́ць; см. проскользну́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мільга́ць, мельга́ць, мілька́ць, мільгаце́ць ’паказвацца на кароткі час і знікаць’, ’хутка праносіцца адно за адным’, ’свяціць коратка, бліскаць’ (ТСБМ, Нас., Шат.), мелькану́ць, мількану́ць ’мільгануць’ (Нас., Яруш., Бяльк.), мі́льгацца ’мітусіцца’ (Жд. 1). Укр. мелька́ти, рус. мелька́ть (а таксама новасіб. мельга́вка ’малёк’, разан. мельгу́н, мельгу́ша ’той, хто падміргвае’, ’гарэза’. Відавочна, балтызм. Параўн. літ. mérkti ’жмурыцца’. Мена r/l — магчымая ў балт. мовах (напр. mìrkterėti і mírtelėti ’заморгаць хутка, вочы заплюшчыць і расплюшчыць’. Азванчэнне к > г адбылося пад уплывам семантычна блізкай лексемы міргаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мітусі́цца несов.

1. суети́ться; мета́ться;

2. (быть в хлопотах) суети́ться, хлопота́ть;

3. (перед глазами) мелька́ть; мельтеши́ть;

4. безл. (об ощущении пестроты, ряби) пестри́ть, ряби́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)