мело́дыка, -і, ДМ -дыцы, ж.
1. Вучэнне аб мелодыі.
2. Сукупнасць меладычных сродкаў, уласцівых асобнаму музычнаму твору, жанру, кампазіцыі і пад.
М. верша.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мело́дыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
мело́дыка |
| Р. |
мело́дыкі |
| Д. |
мело́дыцы |
| В. |
мело́дыку |
| Т. |
мело́дыкай
мело́дыкаю |
| М. |
мело́дыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мело́дыка, ‑і, ДМ ‑дыцы, ж.
1. Сукупнасць меладычных сродкаў, уласцівых якому‑н. твору, творчасці народа, аўтара. Паэтычная сціпласць і выразнасць, мелодыка і гнуткасць верша складаюць аснову народнасці мовы Тараса Шаўчэнкі. Палітыка.
2. Вучэнне аб мелодыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
мело́дыка-гармані́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мело́дыка-гармані́чны |
мело́дыка-гармані́чная |
мело́дыка-гармані́чнае |
мело́дыка-гармані́чныя |
| Р. |
мело́дыка-гармані́чнага |
мело́дыка-гармані́чнай
мело́дыка-гармані́чнае |
мело́дыка-гармані́чнага |
мело́дыка-гармані́чных |
| Д. |
мело́дыка-гармані́чнаму |
мело́дыка-гармані́чнай |
мело́дыка-гармані́чнаму |
мело́дыка-гармані́чным |
| В. |
мело́дыка-гармані́чны (неадуш.)
мело́дыка-гармані́чнага (адуш.) |
мело́дыка-гармані́чную |
мело́дыка-гармані́чнае |
мело́дыка-гармані́чныя (неадуш.)
мело́дыка-гармані́чных (адуш.) |
| Т. |
мело́дыка-гармані́чным |
мело́дыка-гармані́чнай
мело́дыка-гармані́чнаю |
мело́дыка-гармані́чным |
мело́дыка-гармані́чнымі |
| М. |
мело́дыка-гармані́чным |
мело́дыка-гармані́чнай |
мело́дыка-гармані́чным |
мело́дыка-гармані́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мело́дыка-інтанацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мело́дыка-інтанацы́йны |
мело́дыка-інтанацы́йная |
мело́дыка-інтанацы́йнае |
мело́дыка-інтанацы́йныя |
| Р. |
мело́дыка-інтанацы́йнага |
мело́дыка-інтанацы́йнай
мело́дыка-інтанацы́йнае |
мело́дыка-інтанацы́йнага |
мело́дыка-інтанацы́йных |
| Д. |
мело́дыка-інтанацы́йнаму |
мело́дыка-інтанацы́йнай |
мело́дыка-інтанацы́йнаму |
мело́дыка-інтанацы́йным |
| В. |
мело́дыка-інтанацы́йны (неадуш.)
мело́дыка-інтанацы́йнага (адуш.) |
мело́дыка-інтанацы́йную |
мело́дыка-інтанацы́йнае |
мело́дыка-інтанацы́йныя (неадуш.)
мело́дыка-інтанацы́йных (адуш.) |
| Т. |
мело́дыка-інтанацы́йным |
мело́дыка-інтанацы́йнай
мело́дыка-інтанацы́йнаю |
мело́дыка-інтанацы́йным |
мело́дыка-інтанацы́йнымі |
| М. |
мело́дыка-інтанацы́йным |
мело́дыка-інтанацы́йнай |
мело́дыка-інтанацы́йным |
мело́дыка-інтанацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мело́дыка-інтэрва́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мело́дыка-інтэрва́льны |
мело́дыка-інтэрва́льная |
мело́дыка-інтэрва́льнае |
мело́дыка-інтэрва́льныя |
| Р. |
мело́дыка-інтэрва́льнага |
мело́дыка-інтэрва́льнай
мело́дыка-інтэрва́льнае |
мело́дыка-інтэрва́льнага |
мело́дыка-інтэрва́льных |
| Д. |
мело́дыка-інтэрва́льнаму |
мело́дыка-інтэрва́льнай |
мело́дыка-інтэрва́льнаму |
мело́дыка-інтэрва́льным |
| В. |
мело́дыка-інтэрва́льны (неадуш.)
мело́дыка-інтэрва́льнага (адуш.) |
мело́дыка-інтэрва́льную |
мело́дыка-інтэрва́льнае |
мело́дыка-інтэрва́льныя (неадуш.)
мело́дыка-інтэрва́льных (адуш.) |
| Т. |
мело́дыка-інтэрва́льным |
мело́дыка-інтэрва́льнай
мело́дыка-інтэрва́льнаю |
мело́дыка-інтэрва́льным |
мело́дыка-інтэрва́льнымі |
| М. |
мело́дыка-інтэрва́льным |
мело́дыка-інтэрва́льнай |
мело́дыка-інтэрва́льным |
мело́дыка-інтэрва́льных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мело́дыка-тэматы́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мело́дыка-тэматы́чны |
мело́дыка-тэматы́чная |
мело́дыка-тэматы́чнае |
мело́дыка-тэматы́чныя |
| Р. |
мело́дыка-тэматы́чнага |
мело́дыка-тэматы́чнай
мело́дыка-тэматы́чнае |
мело́дыка-тэматы́чнага |
мело́дыка-тэматы́чных |
| Д. |
мело́дыка-тэматы́чнаму |
мело́дыка-тэматы́чнай |
мело́дыка-тэматы́чнаму |
мело́дыка-тэматы́чным |
| В. |
мело́дыка-тэматы́чны (неадуш.)
мело́дыка-тэматы́чнага (адуш.) |
мело́дыка-тэматы́чную |
мело́дыка-тэматы́чнае |
мело́дыка-тэматы́чныя (неадуш.)
мело́дыка-тэматы́чных (адуш.) |
| Т. |
мело́дыка-тэматы́чным |
мело́дыка-тэматы́чнай
мело́дыка-тэматы́чнаю |
мело́дыка-тэматы́чным |
мело́дыка-тэматы́чнымі |
| М. |
мело́дыка-тэматы́чным |
мело́дыка-тэматы́чнай |
мело́дыка-тэматы́чным |
мело́дыка-тэматы́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
мело́дика мело́дыка, -кі ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шматгало́ссе, ‑я, н.
1. Адначасовае гучанне, спалучэнне ў вакальным ці інструментальным творы некалькіх галасоў; поліфанія. Купалу найбольш вабіла жывая традыцыя народнай паэтыкі з яе фальклорна-рамантычнай ідэалізацыяй, прыцягвалі шматгалоссе, музыка, мелодыка, асацыятыўна-вобразны лад песні, легенды, паэтычнага падання. Навуменка.
2. Разм. Бязладны шум, які ствараецца многімі галасамі, гукамі, што гучаць адначасова. Сярод кірмашовага шматгалосся чуліся песні сляпых жабракоў. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)