медуні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.
Травяністая расліна сямейства бурачнікавых з дробнымі пахучымі кветкамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
медуні́ца
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
медуні́ца |
медуні́цы |
| Р. |
медуні́цы |
медуні́ц |
| Д. |
медуні́цы |
медуні́цам |
| В. |
медуні́цу |
медуні́цы |
| Т. |
медуні́цай
медуні́цаю |
медуні́цамі |
| М. |
медуні́цы |
медуні́цах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
медуні́ца ж., бот. медуни́ца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
медуні́ца, ‑ы, ж.
Травяністая расліна сямейства бурачнікавых з дробнымі пахучымі кветкамі. І ўслед за падбелам дружна рынуліся з зямлі чубаткі, за імі — сінія і белыя пралескі, сон, ружовыя медуніцы, над якімі ціхенька і асцярожна загудзелі першыя чмялі. Хомчанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Медуні́ца 1, мядуні́ца; мядуні́шнік ’шчамяліца няясная, Pulmonaria obscura Dum. (віц., Кіс.; свісл., Сл. ПЗБ; Бяльк.), рус. смал., наўг. медуни́чник, сіб. меду́нка, укр. меду́нка, польск. miodunka, miodynka, серб.-харв. меду́нак, медуњак, меду̀ника, меду̀ница, балг. медуни́ка, палес. медуні́ца ’зябер, Galeopsis L.’ (ТС), рус. паўн. медуни́чник, медуни́ца ’тс’; медуні́ца ’спірэя вербалістая, Spiraea salicifolia L.’ (віц., Кіс.; Грыг., ТСБМ, Дэмб.), мяду́ніца ’спірэя вязавая, Spiraea ulmaria L.’ (Касп.), рус. валаг., наўг., смал. медуни́ца, серб.-харв. меду̀ника ’тс’. Да мёд (гл.). Названы паводле таго, што з’яўляюцца добрымі меданосамі. Таксама Каламіец і Шамота (Мовознавство, 1979, 4, 24).
Медуні́ца 2, мідуні́чка ’сорт яблыкаў’ (Нас.; бялын., Янк. Мат.). Да мёд. Названа паводле салодкага смаку. Аналагічна: укр. меду́нка, польск. miodówka ’салодкая грушка’, славен. mę̑dovka, серб.-харв. меду̀ника, medvańa ’салодкая груша, яблык’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
мяду́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.
Тое, што і медуніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шчамялі́ца ж., см. медуні́ца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мяду́нка ж., бот., см. медуні́ца
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
медуни́ца бот. медуні́ца, -цы ж., шчамялі́ца, -цы ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
мяду́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Тое, што і медуніца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)