ме́дніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́дніцкі ме́дніцкая ме́дніцкае ме́дніцкія
Р. ме́дніцкага ме́дніцкай
ме́дніцкае		 ме́дніцкага ме́дніцкіх
Д. ме́дніцкаму ме́дніцкай ме́дніцкаму ме́дніцкім
В. ме́дніцкі (неадуш.)
ме́дніцкага (адуш.)		 ме́дніцкую ме́дніцкае ме́дніцкія (неадуш.)
ме́дніцкіх (адуш.)
Т. ме́дніцкім ме́дніцкай
ме́дніцкаю		 ме́дніцкім ме́дніцкімі
М. ме́дніцкім ме́дніцкай ме́дніцкім ме́дніцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ме́дніцкі ме́дницкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да вырабу або рамонту рэчаў з медзі і з іншых каляровых металаў.

2. у знач. наз. ме́дніцкая, ‑ай, ж. Майстэрня па рамонту або вырабу такіх рэчаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ме́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст па вырабе і рамонце медных рэчаў.

|| прым. ме́дніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́дницкий ме́дніцкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)