ме́дны, -ая, -ае.

1. гл. медзь.

2. Які мае адносіны да здабычы і апрацоўкі медзі.

Медная прамысловасць.

3. Зроблены з медзі.

Медныя грошы.

4. Колеру медзі, чырвона-жоўты.

М. твар ад прыморскага загару.

○

Медны век — пераходны перыяд ад неаліту да бронзавага веку, калі пачынаюць з’яўляцца металічныя вырабы з медзі.

◊

Медны лоб (разм., пагард.) — пра ўпартага, бесталковага чалавека.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ме́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ме́дны ме́дная ме́днае ме́дныя
Р. ме́днага ме́днай
ме́днае		 ме́днага ме́дных
Д. ме́днаму ме́днай ме́днаму ме́дным
В. ме́дны (неадуш.)
ме́днага (адуш.)		 ме́дную ме́днае ме́дныя (неадуш.)
ме́дных (адуш.)
Т. ме́дным ме́днай
ме́днаю		 ме́дным ме́днымі
М. ме́дным ме́днай ме́дным ме́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ме́дны в разн. знач. ме́дный;

м. дрот — ме́дная про́волока;

~ная руда́ — ме́дная руда́;

м. купарва́с — хим. ме́дный купоро́с;

м. заво́д — ме́дный заво́д;

○ м. век — археол. ме́дный век;

◊ м. лоб — презр. ме́дный лоб

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́дны, ‑ая, ‑ае.

1. Зроблены з медзі. Уліта Антонаўна падала на стол стары медны самавар і талерку, напоўненую свежым бурштынавым мёдам. Шамякін.

2. Які мае адносіны да медзі; звязаны з апрацоўкай медзі. Меднае ліццё. // У склад якога ўваходзіць медзь. Медная ру да.

3. Які характарызуецца паяўленнем прылад працы, зброі і ўпрыгожанняў з медзі. Медны век.

4. Уласцівы медзі; такі, як у медзі.

5. Падобны колерам на медзь; чырвона-жоўты. Спадае медны ліст каштанаў На жоўты стоптаны мурог. Танк.

•••

Медны лоб гл. лоб.

Прайсці (праз) агонь, ваду і медныя трубы гл. прайсці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

медны, мядзяны

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

медзь, -і, ж.

1. Хімічны элемент, метал чырванавата-жоўтага колеру, вязкі і коўкі.

Плаўленая м.

2. зб. Вырабы з такога металу.

3. зб. Грошы з такога металу (разм.).

Рэшту атрымаў меддзю.

|| прым. ме́дны, -ая, -ае і медзяны́, -а́я, -о́е (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

амія́чна-ме́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. амія́чна-ме́дны амія́чна-ме́дная амія́чна-ме́днае амія́чна-ме́дныя
Р. амія́чна-ме́днага амія́чна-ме́днай
амія́чна-ме́днае		 амія́чна-ме́днага амія́чна-ме́дных
Д. амія́чна-ме́днаму амія́чна-ме́днай амія́чна-ме́днаму амія́чна-ме́дным
В. амія́чна-ме́дны (неадуш.)
амія́чна-ме́днага (адуш.)		 амія́чна-ме́дную амія́чна-ме́днае амія́чна-ме́дныя (неадуш.)
амія́чна-ме́дных (адуш.)
Т. амія́чна-ме́дным амія́чна-ме́днай
амія́чна-ме́днаю		 амія́чна-ме́дным амія́чна-ме́днымі
М. амія́чна-ме́дным амія́чна-ме́днай амія́чна-ме́дным амія́чна-ме́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

свінцо́ва-ме́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. свінцо́ва-ме́дны свінцо́ва-ме́дная свінцо́ва-ме́днае свінцо́ва-ме́дныя
Р. свінцо́ва-ме́днага свінцо́ва-ме́днай
свінцо́ва-ме́днае		 свінцо́ва-ме́днага свінцо́ва-ме́дных
Д. свінцо́ва-ме́днаму свінцо́ва-ме́днай свінцо́ва-ме́днаму свінцо́ва-ме́дным
В. свінцо́ва-ме́дны (неадуш.)
свінцо́ва-ме́днага (адуш.)		 свінцо́ва-ме́дную свінцо́ва-ме́днае свінцо́ва-ме́дныя (неадуш.)
свінцо́ва-ме́дных (адуш.)
Т. свінцо́ва-ме́дным свінцо́ва-ме́днай
свінцо́ва-ме́днаю		 свінцо́ва-ме́дным свінцо́ва-ме́днымі
М. свінцо́ва-ме́дным свінцо́ва-ме́днай свінцо́ва-ме́дным свінцо́ва-ме́дных

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

сярэ́брана-ме́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сярэ́брана-ме́дны сярэ́брана-ме́дная сярэ́брана-ме́днае сярэ́брана-ме́дныя
Р. сярэ́брана-ме́днага сярэ́брана-ме́днай
сярэ́брана-ме́днае		 сярэ́брана-ме́днага сярэ́брана-ме́дных
Д. сярэ́брана-ме́днаму сярэ́брана-ме́днай сярэ́брана-ме́днаму сярэ́брана-ме́дным
В. сярэ́брана-ме́дны (неадуш.)
сярэ́брана-ме́днага (адуш.)		 сярэ́брана-ме́дную сярэ́брана-ме́днае сярэ́брана-ме́дныя (неадуш.)
сярэ́брана-ме́дных (адуш.)
Т. сярэ́брана-ме́дным сярэ́брана-ме́днай
сярэ́брана-ме́днаю		 сярэ́брана-ме́дным сярэ́брана-ме́днымі
М. сярэ́брана-ме́дным сярэ́брана-ме́днай сярэ́брана-ме́дным сярэ́брана-ме́дных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Ме́дна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ме́дна
Р. Ме́дны
Д. Ме́дне
В. Ме́дну
Т. Ме́днай
Ме́днаю
М. Ме́дне

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)