маёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Афіцэрскае званне, рангам вышэйшае за званне капітана, а таксама асоба, якая носіць такое званне.

|| прым. маёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маё́р

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маё́р маё́ры
Р. маё́ра маё́раў
Д. маё́ру маё́рам
В. маё́ра маё́раў
Т. маё́рам маё́рамі
М. маё́ру маё́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

маёр м., воен. майо́р;

○ генера́л-м. — генера́л-майо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маёр, ‑а, м.

Афіцэрскае званне ў арміі, вышэйшае за званне капітана. // Асоба, якая носіць такое званне.

[Ад лац. major — вышэйшы, старшы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Маёр ’афіцэрскае званне ў арміі, міліцыі, вышэйшае за капітана’ і ’асоба, якая яго носіць’ (ТСБМ), ст.-польск. майоръ ’начальнік’, ’кіраўнік’ (1711 г.). Запазычана з польск. major < ням. Major < ісп. mayor, якое з лац. maior ’большы, старэйшы’ (Булыка, Запазыч., 195; Голуб-Ліер, 299).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

генера́л-маёр

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. генера́л-маёр генера́л-маёры
Р. генера́л-маёра генера́л-маёраў
Д. генера́л-маёру генера́л-маёрам
В. генера́л-маёра генера́л-маёраў
Т. генера́л-маёрам генера́л-маёрамі
М. генера́л-маёру генера́л-маёрах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прэм’е́р-маёр

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. прэм’е́р-маёр прэм’е́р-маёры
Р. прэм’е́р-маёра прэм’е́р-маёраў
Д. прэм’е́р-маёру прэм’е́р-маёрам
В. прэм’е́р-маёра прэм’е́р-маёраў
Т. прэм’е́р-маёрам прэм’е́р-маёрамі
М. прэм’е́р-маёру прэм’е́р-маёрах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

інжыне́р-маёр

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. інжыне́р-маёр інжыне́р-маёры
Р. інжыне́р-маёра інжыне́р-маёраў
Д. інжыне́р-маёру інжыне́р-маёрам
В. інжыне́р-маёра інжыне́р-маёраў
Т. інжыне́р-маёрам інжыне́р-маёрамі
М. інжыне́р-маёру інжыне́р-маёрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

секу́нд-маёр

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. секу́нд-маёр секу́нд-маёры
Р. секу́нд-маёра секу́нд-маёраў
Д. секу́нд-маёру секу́нд-маёрам
В. секу́нд-маёра секу́нд-маёраў
Т. секу́нд-маёрам секу́нд-маёрамі
М. секу́нд-маёру секу́нд-маёрах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

інжыне́р-маёр м. инжене́р-майо́р

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)