мачавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
мачавы́ |
мачава́я |
мачаво́е |
мачавы́я |
| Р. |
мачаво́га |
мачаво́й
мачаво́е |
мачаво́га |
мачавы́х |
| Д. |
мачаво́му |
мачаво́й |
мачаво́му |
мачавы́м |
| В. |
мачавы́ (неадуш.)
мачаво́га (адуш.) |
мачаву́ю |
мачаво́е |
мачавы́я (неадуш.)
мачавы́х (адуш.) |
| Т. |
мачавы́м |
мачаво́й
мачаво́ю |
мачавы́м |
мачавы́мі |
| М. |
мачавы́м |
мачаво́й |
мачавы́м |
мачавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
сало́л, ‑у, м.
Лекавае рэчыва (злучэнне саліцылавай кіслаты з фенолам), якое выкарыстоўваецца як дэзінфіцыруючы сродак пры захворваннях кішэчніка і мачавых шляхоў.
[Ад слоў salicyl і phenol.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)