Мацке́вічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мацке́вічы
Р. Мацке́віч
Мацке́вічаў
Д. Мацке́вічам
В. Мацке́вічы
Т. Мацке́вічамі
М. Мацке́вічах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

◎ Плэць ’пол’ (верай., Сл. ПЗБ). З польск. płeć ’тс’ (Мацкевіч, тамсама).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ро́лька ’рулон (паперы)’ (беласт., Сл. ПЗБ). З польск. rolka ’ролік’ (Мацкевіч, там жа).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мішч ’майстар’ (Брасл., Сл. ПЗБ). З польск. mistrz ’тс’ (Мацкевіч, там жа, 3, 71).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Пру́шыць ’церушыць’ (гродз., Сл. ПЗБ). З польск. prószyć ’тс’ (Мацкевіч, там жа, 4, 120).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Мянто́вы ’мятны’ (маст., шальч., Сл. ПЗБ). З польск. miętovjy ’тс’ (Мацкевіч, там жа, 3, 105).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Пату́каваць ’патураць’ (пух., Сл. ПЗБ). Паланізм. Параўн. польск. potucha ’патуранне’ (Мацкевіч, там жа, 3, 453).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ *Паўторка, беласт. повту́орка ’паўтарэнне’ (Сл. ПЗБ) паходзіць з польск. powtórka ’тс’ (Мацкевіч, там жа, 4, 30).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сяўцы́ ’сузор’е Стажары’ (ашм., Сл. ПЗБ). Калька літ. sė́jkai ’сейбіты’ (Грынавяцкене, Мацкевіч, Baltistica, 26, 2, 169).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мончка ’цукар-пясок’ (беласт., Сл. ПЗБ). З польск. mączka ’мука дробнага памолу’ (Мацкевіч, там жа, 3, 76).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)