махра́сты, -ая, -ае.

Тое, што і махрысты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

махра́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. махра́сты махра́стая махра́стае махра́стыя
Р. махра́стага махра́стай
махра́стае		 махра́стага махра́стых
Д. махра́стаму махра́стай махра́стаму махра́стым
В. махра́сты (неадуш.)
махра́стага (адуш.)		 махра́стую махра́стае махра́стыя (неадуш.)
махра́стых (адуш.)
Т. махра́стым махра́стай
махра́стаю		 махра́стым махра́стымі
М. махра́стым махра́стай махра́стым махра́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

махра́сты, см. махры́сты

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

махра́сты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і махрысты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бахро́мчатый махры́сты, махра́сты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Махры́, махор, мохрыкі, махорчыкі ’свабодна звісаючыя ніткі, шнуркі па краях тканіны, адзення’, ’шматкі, абвіслыя касмылі’ (ТСБМ, Яруш., Бяльк., Ян., Мат. Гом., Сл. ПЗБ), ’тонкія карэньчыкі ў раслінах’ (рас., петрык., Шатал., Мат. Гом.; Ян., Сл. ПЗБ), беласт. ’расткі, парасткі’ (Сл. ПЗБ), ’пялёсткі ў махрастых кветках’ (ТСБМ), махры́, махроцце ’лісце агародніны’ (Мат. Гом.), махроўка ’хустка з махрамі’ (там жа); мін., гродз. махрычка ’ручнік з махрамі’ (Нас.); махрасты, махрысты, махровы (ТСБМ). Рус. ма́хря́, махор, махры́, мохра́, мохо́р. Бел.-рус. ізалекса. Утворана ад мох (гл.) (Мацэнаўэр, LF, 10, 353; Фасмер, 2, 668; Сарокін, РР, 1969, 3, 81–87; Гарэцкі, Мовознавство, 1968, 6, 75).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)