махи́на ж., разг. махі́на, -ны ж.; ве́ліч, -чы ж.; (преимущественно о здании, постройке) гмах, род. гма́ху м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
махі́на ж., разг. махи́на
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
гмах (род. гма́ху) м. (большое сооружение) грома́дина ж., махи́на ж.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ма́хіна ’машына’, ’вялікая прастора’, ’бялізны, велікан’ (Нас.), махі́на ’што-небудзь вялікае, грувасткае’, ’высокі чалавек, вярзіла’ (Мядзв., ТСБМ, Мат. Гом.; чавус., Нар. сл.), махі́ня ’высокая жанчына’ (гродз., Сцяшк. Сл.), ма́хінны, махі́нны, ма́хіны, махіне́зны, махіле́зны ’вельмі вялікі, высокі’ (Нас., Мат. Гом.; нараўл., Арх. ГУ; ТС), ма́хінь ’дрэва, паваленае бурай’ (Нікан.). Ст.-бел. махина ’вялікае збудаванне’ (1598 г.). Запазычана са ст.-польск. machina ’ваенныя дзеянні’, ’будынак, канструкцыя’, якое з лац. machina ’будынак; механізм’, ’асадныя прыстасаванні’ ст.-грэч. μηχανή, дар. μαχανά ’тс’, ’выдумкі, хітрыкі’ (Булыка, Лекс. запазыч., 99; Кюнэ, 74).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ве́ліч ж.
1. (предмет огромных размеров) грома́да, грома́дина; махи́на;
над ле́сам узвыша́ецца чо́рная в. дрэ́ва — над ле́сом вы́сится чёрная грома́да де́рева;
2. (свойство великого) вели́чие ср.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)