маха́ть несов. маха́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

размаха́цца сов., разг. (начать усиленно махать) размаха́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маха́ць несов.

1. маха́ть;

м. ху́сткаймаха́ть платко́м;

маха́й дзе́цям, каб бе́глі сюды́ — маши́ де́тям, что́бы бежа́ли сюда́;

2. (двигать из стороны в сторону чем-л.) маха́ть, кача́ть, мота́ть; болта́ть;

м. галаво́ймаха́ть (кача́ть, мота́ть) голово́й;

м. нага́мі — болта́ть нога́ми;

хоць ма́халам маха́й — отбо́ю (отбо́я) нет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

замаха́ць сов.

1. (начать махать) замаха́ть;

2. (начать двигать из стороны в сторону чем-л.) замаха́ть, закача́ть, замота́ть; заболта́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мата́ць I несов.

1. мота́ть;

м. ні́ткі — мота́ть ни́тки;

2. (двигать из стороны в сторону чем-л.) кача́ть; болта́ть; мота́ть, маха́ть;

м. галаво́й — мота́ть (кача́ть) голово́й;

м. на́гамі — болта́ть нога́ми;

м. ху́сткай — мота́ть (маха́ть) платко́м;

м. на вус — мота́ть на ус

мата́ць II несов., разг. (нерасчётливо тратить) мота́ть, транжи́рить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шуга́ць несов.

1. полыха́ть; (вспыхивая — ещё) пыла́ть, пламене́ть;

2. дуть (порывисто);

3. (вываливать, выливать) у́хать;

1-3 см. шугану́ць 1-3;

4. (крыльями) маха́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Маха́ць, мыха́ць, маха́ты, маха́тэ ’рабіць узмахі, рухі ў паветры’, ’хутка ісці’, ’хутка рабіць’, ’матаць нагамі’ (ТСБМ, Федар. 6, Нас., Бяльк., ТС, Анох., драгічынскае, КЭС; Сл. ПЗБ), ’хлусіць’ (Нас.), махацца ’сноўдацца, матляцца, церціся, мазоліць вочы, жыць сабе патроху’ (Нас., ТС). Укр. маха́ти, рус. махать, польск. machać, н.-луж. machaś, в.-луж. machać, чэш. máchati, славац. máchať, славен. máhati, серб.-харв. ма́хати, макед. мава, балг. махам, ц.-слав. махати. Прасл. maxati, утворанае ў выніку пашырэння суфіксам ‑x‑ асновы majati, роднаснай з літ. móti ’махаць, ківаць’ (як jexati з літ. jóti ’ехаць на кані’). Да і.-е. *ma‑ рухаць’ (Міклашыч, 180; Бернекер, 2, 4; Бязлай, 2, 161). Іншыя версіі гл. Фасмер, 2, 584 і БЕР, 3, 692–693.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

промота́тьI сов.

1. (навивать, накручивать в течение какого-л. времени) прамата́ць;

2. (махать некоторое время) разг. прамата́ць, прамаха́ць;

3. (таскать, трепать некоторое время за волосы) прост. працяга́ць;

4. безл. (о качке), прост. прагайда́ць;

5. (изнурять, мучить какое-л. время) прост. праму́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крыло́, -ла́ ср., в разн. знач. крыло́;

маха́ць кры́ламімаха́ть кры́льями;

к. самалёта — крыло́ самолёта;

к. ветрака́ — крыло́ ветряно́й ме́льницы;

к. экіпа́жа — крыло́ экипа́жа;

пра́вае (ле́вае) к. во́йска — пра́вое (ле́вое) крыло́ во́йска;

ле́вае к. англі́йскага рабо́чага ру́хуист. ле́вое крыло́ англи́йского рабо́чего движе́ния;

распасце́рці кры́лы — распра́вить кры́лья;

падрэ́заць кры́лы — подре́зать кры́лья;

схава́ць пад к. — спря́тать под кры́лышко;

пад ~лом — (у каго) под кры́лышком (у кого);

апусці́ць кры́лы — опусти́ть кры́лья;

абрэ́заць кры́лы — (каму) обре́зать кры́лья (кому)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)