матылько́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. матылько́вы матылько́вая матылько́вае матылько́выя
Р. матылько́вага матылько́вай
матылько́вае
матылько́вага матылько́вых
Д. матылько́ваму матылько́вай матылько́ваму матылько́вым
В. матылько́вы (неадуш.)
матылько́вага (адуш.)
матылько́вую матылько́вае матылько́выя (неадуш.)
матылько́вых (адуш.)
Т. матылько́вым матылько́вай
матылько́ваю
матылько́вым матылько́вымі
М. матылько́вым матылько́вай матылько́вым матылько́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

матылько́вы мотылько́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

матылько́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да матылька, матылькоў, належыць ім. Матыльковыя крыльцы.

2. у знач. наз. матылько́выя, ‑ых. Тое, што і бабовыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

матылёк, -лька́, мн. -лькі́, -лько́ў, м.

Насякомае з дзвюма парамі крылаў, пакрытых рознакаляровым пылком.

Капусны м.

|| прым. матылько́вы, -ая, -ае.

Сямейства матыльковых (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мотылько́вый матылько́вы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)