маста́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. маста́цтва
Р. маста́цтва
Д. маста́цтву
В. маста́цтва
Т. маста́цтвам
М. маста́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рок-маста́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. рок-маста́цтва
Р. рок-маста́цтва
Д. рок-маста́цтву
В. рок-маста́цтва
Т. рок-маста́цтвам
М. рок-маста́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мадэ́рн

‘напрамак у архітэктуры, мастацтве’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мадэ́рн
Р. мадэ́рну
Д. мадэ́рну
В. мадэ́рн
Т. мадэ́рнам
М. мадэ́рне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

поп-маста́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. поп-маста́цтва
Р. поп-маста́цтва
Д. поп-маста́цтву
В. поп-маста́цтва
Т. поп-маста́цтвам
М. поп-маста́цтве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

артысты́зм, -у, м. (кніжн.).

Высокае майстэрства ў мастацтве, віртуознасць у рабоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мастацтвазна́ўства, -а, н.

Навука аб мастацтве (у 2 знач.).

|| прым. мастацтвазна́ўчы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гратэ́ск, -у, м.

У мастацтве: паказ чаго-н. у празмерна фантастычным, пачварна-камічным выглядзе.

|| прым. гратэ́скавы, -ая, -ае.

Гратэскавая роля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прымітыві́зм, -у, м.

1. Спрошчаны падыход да складаных пытанняў (кніжн.).

2. Напрамак у мастацтве, які выкарыстоўвае формы першабытных, ранніх або прымітыўных стыляў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стыліза́цыя, -і, ж.

1. гл. стылізаваць.

2. Твор, якому нададзены характэрныя рысы пэўнага стылю.

3. Выкарыстанне ўмоўных прыёмаў у мастацтве.

Арнаментальная с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мастацтвазна́ўства, ‑а, н.

Навука аб мастацтве.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)