мадэ́рн

‘напрамак у архітэктуры, мастацтве’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мадэ́рн
Р. мадэ́рну
Д. мадэ́рну
В. мадэ́рн
Т. мадэ́рнам
М. мадэ́рне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)