Маслакі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Маслакі́
Р. Маслако́ў
Д. Маслака́м
В. Маслакі́
Т. Маслака́мі
М. Маслака́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Маслакі́ ’сцегнавая косць’ (в.-дзв., Сл. ПЗБ), маслакаааты ’касцісты’ (Нар. Гом.). Да масол (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

масла́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. масла́к маслакі́
Р. маслака́ маслако́ў
Д. маслаку́ маслака́м
В. масла́к маслакі́
Т. маслако́м маслака́мі
М. маслаку́ маслака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)