назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| марэ́навых | |
| марэ́навым | |
| марэ́навымі | |
| марэ́навых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| марэ́навых | |
| марэ́навым | |
| марэ́навымі | |
| марэ́навых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
марэ́навы
прыметнік, адносны
| марэ́навы | марэ́навая | марэ́навае | ||
| марэ́навага | марэ́навай марэ́навае |
марэ́навага | марэ́навых | |
| марэ́наваму | марэ́навай | марэ́наваму | марэ́навым | |
| марэ́навы ( марэ́навага ( |
марэ́навую | марэ́навае | марэ́навых ( |
|
| марэ́навым | марэ́навай марэ́наваю |
марэ́навым | марэ́навымі | |
| марэ́навым | марэ́навай | марэ́навым | марэ́навых | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
маре́новые
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
марэ́навы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да марэны 2.
2. Ярка-чырвоны, колеру марэны.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)