марына́дны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марына́дны марына́дная марына́днае марына́дныя
Р. марына́днага марына́днай
марына́днае		 марына́днага марына́дных
Д. марына́днаму марына́днай марына́днаму марына́дным
В. марына́дны (неадуш.)
марына́днага (адуш.)		 марына́дную марына́днае марына́дныя (неадуш.)
марына́дных (адуш.)
Т. марына́дным марына́днай
марына́днаю		 марына́дным марына́днымі
М. марына́дным марына́днай марына́дным марына́дных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

марына́дны кул. марина́дный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марына́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да марынаду. Марынадны смак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марына́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Вадкі соус з воцату, прыпраў і алею.

2. звычайна мн. Замарынаваныя прадукты.

|| прым. марына́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

марина́дный марына́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фіза́ліс, ‑у, м.

Травяністая расліна сямейства паслёнавых, плады якой выкарыстоўваюцца ў медыцыне, кандытарскай вытворчасці і кулінарыі. Сымонаву звяну быў даручаны фізаліс двух гатункаў: ягадны (сунічны) і звычайны (марынадны). Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)