марынава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны; незак., што.
1. Кансерваваць, нарыхтоўваць што-н. у марынадзе (у 1 знач.).
М. грыбы.
2. перан. Знарок затрымліваць, адкладваць рашэнне, выкананне чаго-н. (разм.).
М. справу.
|| зак. замарынава́ць, -ну́ю, -ну́еш, -ну́е; -ну́й; -нава́ны.
|| наз. марынава́нне, -я, н.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
марынава́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
		| Цяперашні час | 
|---|
		
			|  | адз. | мн. | 
	
	
		
		
			| 1-я ас. | марыну́ю | марыну́ем | 
		
		
			| 2-я ас. | марыну́еш | марыну́еце | 
		
		
			| 3-я ас. | марыну́е | марыну́юць | 
		
| Прошлы час | 
|---|
	
		
			| м. | марынава́ў | марынава́лі | 
		
			| ж. | марынава́ла | 
		
			| н. | марынава́ла | 
	
| Загадны лад | 
|---|
	
		
			| 2-я ас. | марыну́й | марыну́йце | 
	
| Дзеепрыслоўе | 
|---|
	
		
			| цяп. час | марыну́ючы | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsblm1996,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
марынава́ць несов., прям., перен. маринова́ть;
м. грыбы́ — маринова́ть грибы́;
м. прае́кт — маринова́ть прое́кт
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
марынава́ць, ‑ную, ‑нуеш, ‑нуе; незак.
1. што. Кансерваваць, прыгатоўваць харчовыя прадукты ў марынадзе. Марынаваць рыбу. Марынаваць грыбы.
2. перан., каго. Разм. Знарок затрымліваць каго‑н. у адным якім‑н. стане, званні. [Нэля:] — Мужа цэлы год .. марынавалі ў Азове — выкарыстоўвалі на самых звычайных работах на промыслах. Лупсякоў. // што. Знарок затрымліваць рашэнне, выкананне чаго‑н. [Шылаў:] Цяпер я ведаю, чаму ты заказ мой марынуеш. Крапіва.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
Марынава́ць ’кансерваваць, гатаваць харчовыя прадукты ў марынадзе’, (перан.) ’знарок прытрымліваць у адным стане, званні’ (ТСБМ). З рус. мариновать ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 79–80), якое з франц. mariner або з ням. marinieren < лац. marināre ’класці ў салёную ваду’ (Фасмер, 2, 573).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
замарынава́ць гл. марынаваць.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
маринова́ть несов., прям., перен. марынава́ць;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
марынава́цца, ‑нуецца; незак.
Зал. да марынаваць.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
марынава́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. марынаваць.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
марынава́ны і марыно́ваны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад марынаваць.
2. у знач. прым. Прыгатаваны марынаваннем. Марынаваныя грыбы.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)