марынава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марынава́ны марынава́ная марынава́нае марынава́ныя
Р. марынава́нага марынава́най
марынава́нае		 марынава́нага марынава́ных
Д. марынава́наму марынава́най марынава́наму марынава́ным
В. марынава́ны (неадуш.)
марынава́нага (адуш.)		 марынава́ную марынава́нае марынава́ныя (неадуш.)
марынава́ных (адуш.)
Т. марынава́ным марынава́най
марынава́наю		 марынава́ным марынава́нымі
М. марынава́ным марынава́най марынава́ным марынава́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

марынава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. марынава́ны марынава́ная марынава́нае марынава́ныя
Р. марынава́нага марынава́най
марынава́нае		 марынава́нага марынава́ных
Д. марынава́наму марынава́най марынава́наму марынава́ным
В. марынава́ны (неадуш.)
марынава́нага (адуш.)		 марынава́ную марынава́нае марынава́ныя (неадуш.)
марынава́ных (адуш.)
Т. марынава́ным марынава́най
марынава́наю		 марынава́ным марынава́нымі
М. марынава́ным марынава́най марынава́ным марынава́ных

Кароткая форма: марынава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

марынава́ны марино́ванный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марынава́ны і марыно́ваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад марынаваць.

2. у знач. прым. Прыгатаваны марынаваннем. Марынаваныя грыбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марино́ванный марынава́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марыно́ваны, см. марынава́ны

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марыно́ваны,

гл. марынаваны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)